به قرآن پناه ببرید!
«فَإِذَا الْتَبَسَتْ عَلَیْکُمُ الْفِتَنُ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَیْکُمْ بِالْقُرْآنِ (3)؛ وقتی که شب شما، افق شما تاریک شد، به قرآن پناه ببرید. آی جوانها! من دست به دامن شما هستم! سحرها بلند شوید، تا اذان نگفته‌اند، قرآن بخوانید و ما را دعا کنید.آره جانم!
آیا چراغ‌های هدایت را نمی‌خواهی؟! آیا نمی‌خواهی ان‌شاء‌الله به آن غایت سیر استکمالی‌ات برسی؟! همه‌ی اینها در قرآن است. دلیل معرفت در قرآن است. چراغ‌های هدایت در قرآن است.» (4)
جوانی زیبا، با صورت رنگ پریده
امام صادق علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت فرموده است که:
تَعَلَّمُوا الْقُرْآنَ فَإِنَّهُ یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ صَاحِبَهُ فِی صُورَةِ «شَابٍّ جَمِیلٍ شَاحِبِ اللَّوْنِ» فَیَقُولُ لَهُ الْقُرْآنُ أَنَا الَّذِی کُنْتُ أَسْهَرْتُ لَیْلَکَ وَ أَظْمَأْتُ هَوَاجِرَکَ وَ أَجْفَفْتُ رِیقَکَ وَ أَسَلْتُ دَمْعَتَکَ أَئُولُ مَعَکَ حَیْثُمَا أُلْتَ وَ کُلُّ تَاجِرٍ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَتِهِ وَ أَنَا الْیَوْمَ لَکَ مِنْ وَرَاءِ تِجَارَةِ کُلِّ تَاجِرٍ وَ سَیَأْتِیکَ کَرَامَةٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَبْشِرْ فَیُؤْتَى بِتَاجٍ فَیُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ وَ یُعْطَى الْأَمَانَ بِیَمِینِهِ وَ الْخُلْدَ فِی الْجِنَانِ بِیَسَارِهِ وَ یُکْسَى حُلَّتَیْنِ ثُمَّ یُقَالُ لَهُ اقْرَأْ وَ ارْقَهْ فَکُلَّمَا قَرَأَ آیَةً صَعِدَ دَرَجَةً وَ یُکْسَى أَبَوَاهُ حُلَّتَیْنِ إِنْ کَانَا مُؤْمِنَیْنِ ثُمَّ یُقَالُ لَهُمَا هَذَا لِمَا عَلَّمْتُمَاهُ الْقُرْآن. (5)
قرآن را بیاموزید، زیرا در روز قیامت، به صورت جوانى زیبا رنگ پریده، نزد خواننده خود آید و قرآن به او مىگوید:
«منم که شب تو را بىخواب کردم و روزهاى گرم تو را به تشنگى کشیدم و آب دهانت را خشک کردم و اشکت را روان ساختم، هر جا بر وى با تو مىآیم و هر تاجرى در پس تجارت خود به انتظار سود است .
و امروز من به سود تو در پس تجارت هر تاجرى هستم و به زودى کرامت خداى عز و جل به تو مىرسد، پس مژده باد بر تو» و تاجى برایش آورند و بر سرش نهند و برگ امان به دستش دهند و بهشت جاوید او را مکان باشد و دو جامه بهشتى به او پوشند، سپس به او گفته شود:
«بخوان و بالا برو» و هر آیهاى را خواند، درجهاى بالا رود؛ و به پدر و مادر او هم اگر مؤمن باشند، دو جامه پوشانده می شود و به آنها گویند: این مزد این است که قرآن به او آموختید. (6)
آیت الله حق شناس، نکاتی را در ذیل حدیث فوق، فرموده اند که برخی از آنها به اختصار بیان می شود:
«یعنی قرآن در روز قیامت به همان صورتی که قاری قرآن سحرها قرآن می‌خوانده و از خوابش می‌گذشته است، با چشم خسته، با رنگ پریده، با همان صورت در کنار قاری قرآن حاضر می‌شود.
این است که حضرت فرمود: «شِیعَتُنَا الشَّاحِبُونَ...» (7) یعنی بعضی از شیعیان ما روزه می‌گیرند، بعضی‌هایشان شب زنده‌داری می‌کنند، و نوعاً چشم‌هایشان خسته است.
پس قرآن را یاد بگیرید که در روز قیامت پیش صاحبش می‌آید و می‌گوید: هر جا بروی، من هم می‌آیم. هر کسی به تجارت خود دل خوش کرده است؛ اما من (قرآن) یگانه تجارت تو هستم.
قرآن به صورت یک جوان زیباروی ظاهر می‌شود و خطاب می‌کند: صبر کن که بزودی کرامت پروردگار نصیب تو خواهد شد.
یک تاجی می‌آورند و روی سر این قاری قرآن می‌گذارند. یعنی این شخص شاه اشخاصی است که در عرصات، حضور به هم رسانیده‌اند.
باز بخوان و بالا برو!
به او گفته می‌شود: تو در امانی. هیچ غصه نخور. آتش جهنم حتی به ذهنت هم خطور نکند.
بهشت در سمت چپ توست، باباجان!
دو حله و لباس بهشتی به او می‌پوشانند.
به اوگفته می‌شود: همان قرآن‌هایی که می‌خواندی، باز بخوان و بالا برو!
پروردگار خودش لایتناهی است. جوایزش هم لایتناهی است.
به پدر و مادر این قاری قرآن می‌گویند: این جزای آن قرآن‌هایی است که فرزند شما خوانده است.
باز کج سلیقگی کن و بگو: بچه‌ام اگر به مسجد برود، درسش می‌ماند!
ای بیچاره! وقتی این قسمت از روایت را گوش دادی، آن‌وقت می‌زنی توی سرت! «و یکسیٰ ابواه حُلتین» دو تا حُله و لباس بهشتی هم به پدر و مادر قاری قرآن می‌پوشانند. باز نگذار پسرت بیاید مسجد! » (8)
بستن راه وسوسه بر شیطان!!
آیت الله حق شناس می فرماید:
«جوانهای عزیز، خوب گوش بدهید! در ابتدای جوانیِ من، کسی نبود که این حدیث را برای من بخواند؛ ولی من به شما تذکر می‌دهم و یادآوری می‌کنم: قرآن راه وسوسه را بر شیطان می‌بندد.
این هم یک مشوق برای شما تا بدانید که قرائت قرآن با خون و رگ و پی شما می‌آمیزد.
درباره‌ی شیطان گفته شده است که «إِنّ الشَّیْطَانَ لَیَجْرِی مِنِ ابْنِ آدَمَ مَجْرَى الدَّمِ»(9) یعنی شیطان از راه دوران دم وارد خون می‌شود و قلب را وسوسه می‌کند. اما این جوانی که قرائت قرآن کرده است وکتاب باری تعالی با خونش ممزوج شده است، شیطان چگونه می‌تواند او را وسوسه کند؟!» (10)
این کلام استاد حق شناس، یاد آور بیان زیبایی است که از حضرت صادق علیه السلام است و حسن ختام این نوشتار خواهد بود:
مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اخْتَلَطَ الْقُرْآنُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ السَّفَرَةِ الْکِرَامِ الْبَرَرَةِ وَ کَانَ الْقُرْآنُ حَجِیزاً عَنْهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ... (11)؛ هر که در حال جوانى قرآن بخواند و با ایمان هم باشد، قرآن با گوشت و خونش بیامیزد؛ و خداى عز و جل، او را با فرشتگان پیغام برنده و نیکرفتارش رفیق و همراه کند، و قرآن براى او در روز قیامت پرده و مانعى [از آتش] باشد... (12)
پی نوشت ها:
(1) پایگاه وارثون با اندکی تصرف در نقل
(2) پایگاه وارثون
(3) الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص599، کتاب فضل القرآن
(4) پایگاه وارثون با اندکی تصرف در نقل
(5) الکافی، ج2، ص603، باب فضل حامل القرآن
(6) اصول کافى- ترجمه کمرهاى، ج6، ص399، باب: در فضیلت کسى که قرآن را به کار بسته است
(7) الکافی (ط - دارالحدیث)، ج3، ص589، باب99 - المؤمن و علاماته و صفاته
(8) پایگاه وارثون با اندکی تصرف در نقل
(9) بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج60، ص329، باب3؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج16، ص220
(10)پایگاه وارثون
(11)الکافی، ج2، ص604، باب فضل حامل القرآن
(12)اصول کافى- ترجمه مصطفوى، ج4، ص405
تهیه و فرآوری : حامد رهنما ، گروه حوزه علمیه تبیان
